Uncarina soorten
Het geslacht Uncarina bevat ca. 14 soorten waarvan de meeste op het eiland Madagaskar voorkomen.
De volgende soorten zijn bekend:
- Uncarina abbreviata (Baill.) Ihlenf. & Straka
- Uncarina ankaranensis Ihlenf.
- Uncarina decaryi Humbert ex Ihlenf.
- Uncarina dimidiata (Baill.) Ihlenf. & Straka
- Uncarina grandidieri (Baill.) Stapf
- Uncarina leandrii Humbert
- Uncarina leptocarpa (Decne.) Ihlenf. & Straka
- Uncarina peltata (Baker) Stapf, in Engler
- Uncarina perrieri Humbert
- Uncarina platycarpa Lavranos
- Uncarina roeoesliana Rauh
- Uncarina sakalava Humbert
- Uncarina stellulifera Humbert
- Uncarina turicana Lavranos
Algemeen
Uncarina’s zijn heesters of kleine boompjes. Deze warmte resistente planten kunnen het beste in de volle zon of half beschaduwde plaats worden gehouden. De uncarina heeft prachtige gele bloemen en aparte bladeren. De planten lijken in het eerste opzicht erg kwetsbaar maar dit valt heel erg mee. Ze houden van een droge omgeving en houden niet van natte voeten tijdens de rustperiode. De temperatuur in de winter mag niet beneden de 2 graden Celsius komen maar het is beter om ze bij ca. 10 graden te houden. Als ze te koud worden gehouden dan ontstaat rot waardoor de plant dan meestal verloren gaat.
Bloeiwijze en knolvorm
De gele bloemen die op een Thunbergia lijken, eerst ook in dit geslacht geplaatst, zitten bijna onafgebroken aan de plant tijdens de gehele zomer wanneer hij onder de juiste omstandigheden wordt gehouden. De plant moet in deze periode ook worden gemest om hem op peil te houden.
Sommige soorten hebben na jaren aan de onderzijde een dikke knol en de hoeveelheid wortels is maar gering. Wanneer de plant verpot wordt, moet hij weer op dezelfde hoogte worden geplant.
Zaaien
De zaaddozen van de Uncarina’s zijn uitgerust met haken waardoor ze in het wild in de vacht van passerende dieren blijven hangen. Ze blijven hier zolang hangen totdat de haken afbreken waardoor het zaad valt en hierdoor kunnen de zaden zich ontwikkelen.
In 2000 kwam An Klerks in de kas met een vreemdsoortige zaaddoos die nog niemand had gezien. Ze vertelde dat dit zaad van de Uncarina was en Wim had een groot soort dier gezien met een aparte snuit die in de bloemen van de Uncarina dook. Dit was de eerste keer dat er zaad in hun Uncarina roeoesliana zat. De zaaddoos werd geopend en er zaten een aantal zaden in de zaaddoos en ik kreeg 8 zaden mee om ze uit te proberen. Uit de 8 zaden kwamen 2 jonge plantjes waarvan 1 plantje goed groeide. Het plantje bleef goed in conditie maar groeide echter matig alhoewel de voet wel groeide.
Het jaar erop had het plantje al een paar bloemen. De plant werd overwinterd in de slaapkamer en het volgende jaar ging de plant weer overvloedig bloeien. Nu na een aantal jaren is de plant nog niet hoger dan 25 cm maar heeft wel een hele dikke knol.
Stekken
De Uncarina kan gestekt worden maar is niet eenvoudig. We nemen een jonge stengel waarvan de top wordt verwijderd. De stengel wordt verdeeld in stukken van ca. 8 cm maar er moet wel een blad aan zitten. Deze stekken worden in redelijk droge stekgrond gezet en gehouden. Zeer regelmatig worden de bladeren nat gespoten. Na ca. 4 weken zien we de eerste worteltjes verschijnen. Nu kan de plant iets natter worden gehouden waardoor de wortels sneller groeien. Als er voldoende wortels aan de stek zit dan kan deze in een pot opgepot worden.
Verzorging
De Uncarina houdt van veel warmte in de zomer en ik hou de grond matig vochtig. De plant krijgt 1x per week een mestbeurt met 20:20:20(N:P:K). Bij koud en regenachtig weer zet ik hem op een beschutte plaats omdat anders de bloemen snel zijn beschadigd.
In de winter blijft de plant bij ca. 10 graden staan waardoor ze al zijn bladeren verliest.
Al met al is het zeer interessant geslacht die hele mooie bloemen en bladeren heeft. Af en toe worden ze wel eens te koop aangeboden.